سوالهای در مورد تجزیه و ترکیب آیات قرآنی

1-در ايه او کصيب من السماء فيه ظلمات و رعد و برق يجعلون اصابعهم نقش يجعلون ؟
2-از کجا به" ما" مشبه به ليس پي مي بريم؟
3-عامل خبر در مرفوع شدن چيست؟
ايا ابتدائيت است؟
4-مبدء علم نحو کیست ؟ایا امام علی علیه السلام است یا خود اعراب بودند ؟
5-مواردی که ان بر سر فعل مضارع مخففه از مثله می اید چیست ؟
در ایه امنوا کما امن السفهاء نقش کما امن السفهاء چیست به چه دلیل

سوال 6-در ایه اولئک علی هدی من ربهم نقش من ربهم و اعرابش چیست؟

سلام
یک کتاب رو براتون معرفی می کنم که جواب اکثر سوالهاتون رو توش پیدا می کنید
کتاب الجدول فی اعراب القران:

صافى محمود بن عبد الرحيم
http://www.almeshkat.net/books/archive/books/gadwal_e.rar
این هم التبيان في إعراب القرآن

أبو البقاء العكبري
http://www.almeshkat.net/books/archive/books/eerab%20guraan.rar

1- (يَجْعَلُونَ) فعل مضارع مرفوع والواو فاعل والجملة مستأنفة مسوقة للإجابة عن سؤال مقدر كأنه قيل: فكيف حالهم مع ذلك الرعد؟ فقيل يجعلون
3- برخی می گن علتش ابتدا است و برخی می گن علت رفع مبتدا ابتدا است و علت رفع خبر مبتدا است
4- مبدع علم نحو امام علی است که اصول اولیه آن را به ابوالاسود دوئلی یاد داد
و در این روایت خود او به این مساله اشاره می کند:
عن أبي الأسود الدؤلي قال: دخلت على علي بن أبي طالب عليه السلام، فرأيته مُطرقاً مُتفكراً، فقلت: فِيمَ تفكَر يا أمير المؤمنين ؟ قال: إنَي سمعتُ ببلدكم هذا لحناً، فأردتُ أن أصنع كتاباً في أصول العربية، فقلت: إنْ صنعتَ هذا أحييتنا، وبقيتْ فينا هذه اللغة، ثم أتيته بعد ثلاث، فألقى إليَّ صحيفة فيها:



بسم الله الرحمن الرحيم
الكلام كله ثلاثة أشياء: اسم وفعل وحرف؛ جاء لمعنى،
والاسم: ما أنبأ عن المسمّى.
والفعل: ما أنبأ عن حركة المسمى.
والحرف: ما أوجد معنى في غيره.

وفي بعض المصادر: والحرف ما أنبأ عن معنى ليس باسم ولا فعل.

ثم قال لي: تتبّعه وزِدْ فيه ما وقع لك؛
واعلم يا أبا الأسود أن الأشياء ثلاثة:
ظاهر ومضمر وشيئ ليس بظاهر ولا مضمر، وانَما تتفاضل العلماء في معرفة ما ليس بظاهر، ولا مضمر.
تو این صفحه هم در موردش مطلبی اومده:
http://alhussain-sch.org/forum/showthread.php?1459-%E3%E4-%E3%C4%D3%D3-%DA%E1%E3-%C7%E1%E4%CD%E6-%E5%E1-%E5%E6-%C7%E1%C5%E3%C7%E3-%DA%E1%ED-%C3%E3-%C3%C8%E6-%C7%E1%C3%D3%E6%CF-%C7%E1%CF%C4%E1%ED

ادامه دارد

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته بر اساتید گرامی


1-قَالَا رَبَّنَا ظَلَمْنَا أَنفُسَنَا وَإِن لَّمْ تَغْفِرْ لَنَا وَتَرْحَمْنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴿الأعراف: ٢٣﴾

2- إِن تَتُوبَا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُكُمَا وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَٰلِكَ ظَهِيرٌ ﴿التحريم: ٤﴾


در آیه اول قالا اشاره به دو نفر آدم و حوا دارد. پس چرا أَنفُسَنَا به کار رفته . مگر انفس که جمع مکسر است ""همیشه "" اشاره به بیش از دو نفس ندارد؟

در آیه دوم قُلُوبُكُمَا قلوب برای اشاره به 2 قلب آمده. مگر قلوب که چون جمع مکسر است ""همیشه"" به بیش از 2 قلب اشاره ندارد؟