کمک به من در ترجمه این روایت

به نام خدواندی بخشنده مهربان
با سلام دختر عزیزم
این ترجمه متن است:
ابا عبد الله علیه السلام درباره(درمورد) حمیل سؤال کردم(پرسیدم)؟
فرمودند(گفتند):وحمیل چیست؟
گفتم:زن از سرزمین خود به اسارت می رود.در حالی کودکی خردسال بهمراه دارد.
ومیگوید:او پسرم است.
ومرد را نیز به اسارت می رواند.اپسر او را ملاقات کرده وادعا می کند که این مرد برادرم است.بینه وشاهدی ندارد جز همین ادعا اخوت که می کنند.
فرمود:مردم شما در این ما جرا چه می گویند؟
عرض کردم انان را وارث هم نمی دانند هر گاه بینه ای بر میلاد او ندارد چرا که ولادت شرک بوده است.
گفتید:سبحان الله اگر زن با فرزندش امده همیشه اقرار به فرزندی او داشته وهمین که برادرش را دیده شناخته واز نظر سن واقرار واز جهات دیگر اشکالی ندارند وصحیح است.وپیوسته اقرار به برادری داشته اند از یک دیگر ارث می برند.